Εάν εστιάσει κανείς σε κάθε επάγγελμα θα ανακαλύψει πως απαιτεί τις περισσότερες φορές συγκεκριμένες σκελετικές στάσεις και επαναλαμβανόμενες κινήσεις γύρω από μεμονωμένες μυϊκές ομάδες . Αυτό αφορά και τους μουσικούς για τη στάση που αναγκάζονται να υιοθετήσουν ώστε για να υπηρετήσουν ένα μουσικό όργανο .
Πολλές ώρες μελέτης ,προβών, εμφανίσεων και μαθημάτων που απαιτείται να είναι σκυμμένοι πάνω σε drums ή στο πιάνο ή σε κάποιο έγχορδο, κ.α . Από τη στιγμή που καταπονείται μονόπλευρα το σώμα, αρχίζει να χάνει την ολότητα του στη συνείδηση και να απομακρύνεται από την αρμονία του . Και ενώ η δεξιοτεχνία του μουσικού αναπτύσσεται μέσα από εξάσκηση και εμπειρία χρόνων, το σώμα αρχίζει να διαμαρτύρεται μέσα από διάφορες ενοχλήσεις που εμφανίζονται . Σε πολλές περιπτώσεις αντίστοιχες μυϊκές ομάδες ατονούν ή ατροφούν , άλλες δουλεύουν υπερβολικά προκαλώντας σε βάθος χρόνου σκελετικές καταπονήσεις, ασυμμετρίες ή και παραμορφώσεις . Η έλλειψη καλής ισορροπίας , ευκαμψίας , δύναμης και εξισορρόπησής της, είναι μερικά επακόλουθα .Το επόμενο στάδιο είναι εποχιακοί ή επίμονοι και παρατεταμένοι πόνοι στον αυχένα, σε ώμους, πλάτη , μέση , ισχία …
πόνοι που μαθαίνουμε να ζούμε μαζί τους .
Και ενώ κάποιοι θα συμφωνούσαν ότι είναι αναπόδραστο να συμβαίνει, στη πραγματικότητα υπάρχει κάτι που θα λέγαμε λειτουργεί σαν αντίβαρο . Η γιόγκα και συγκεκριμένα η χάθα γιόγκα, μέσα από σχολές που επικράτησαν τα τελευταία 150 χρόνια, έχει αποδείξει ότι τείνει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο προς το ολιστικότατο «νους υγιής εν σώματι υγιεί» . Η πρακτική της γιόγκα από τη στιγμή που ξεκινάει κάποιος, σύντομα ανταποδίδει τα οφέλη της .
Και δεν είναι μόνο το σώμα που αφυπνίζεται αλλά και το μυαλό . Η συγκέντρωση, η ερμηνεία, η κατανόηση αναβαθμίζονται μαζί με τις αισθήσεις .
Μουσικές μορφές όπως ο Sting, ο Moby, ο Herbie Hancock, ο Yehudi Menuhin, ο George Harrison και όλοι οι Beatles γνώρισαν την γιόγκα.
Εδώ αναφέρουμε κάποια παραδείγματα από θέσεις της γιόγκα (asanas) , για κάποιους που είναι ήδη πληροφορημένοι ή την ασκούν :
•Η tadasana ( στάση βουνό ) μας διδάσκει το στύλωμα του κορμού, την επαναφορά στην συμμετρία και την αποσυμπίεση της σπονδυλικής στήλης .
•Η trikonasana και η parsvakonasana είναι ευεργετικές θέσεις για βιολιστές , κοντραμπασίστες αλλά και ντράμερς. Είναι στάσεις που εξισορροπούν τις δυο πλευρές του σώματος δίνοντας δύναμη, ελαστικότητα και κουράγιο .
•Η vrksasana (στάση του δέντρου) ενισχύει και επαναφέρει την ισορροπία που πιθανόν να ταλανίζει τραγουδιστές , ηθοποιούς, κιθαρίστες, κ.α .
Σε αντίθεση με άλλα είδη σωματικής άσκησης που δουλεύουν σε επίπεδο μόνο μυών, η γιόγκα βοηθάει και σε νοητικό επίπεδο και αργά η γρήγορα οδηγεί τον ασκούμενο στο να γίνει πιο αντανακλαστικός και στοχαστικός .
Τέλος, η γιόγκα είναι πράξη, παρά θεωρία.
… η πρακτική της γιόγκα δεν είναι μόδα, ή τάση, είναι ανάγκη … η ανάγκη του ανθρώπου να στηριχτεί στα πόδια του με σύμμαχο τον εαυτό του !
